“When”, het cruciale woordje in requirements management…
Vaak worden bij het verzamelen van wensen en eisen aan een nieuw project, zoveel mogelijk zaken verzameld. Dit levert twee uitdagingen op:
- Door de hoeveelheid zie je door de bomen het bos niet meer. Er ontstaan dubbele formuleringen en iedere gebruiker houdt vast aan zijn eigen formulering.
- In de formulering wordt geen rekening gehouden met de conditie waaronder de formulering geldt. Zonder een specifieke conditie moet de formulering dus altijd gelden, en dat kan tot vreemde/ dure/ niet noodzakelijke ICT oplossingen leiden.
Als je een requirement in een zuiver “use case format” beschrijft, voorkom je dat de twee genoemde uitdagingen zich manifesteren. In plaats van snel alles te verzamelen is het dus aan te bevelen even stil te staan bij de formulering. Vergeet dan ook niet de “when” mee te nemen. Door de toevoeging van “when”kan de oplossingsrichting substantieel anders en eenvoudiger worden. Een voorbeeld van de afgelopen week bevestigt dit. Er was een use case formulering zonder “when”. De ICT oplossing moet valideren of aan alle voorwaarden is voldaan voordat een productiemachine start met produceren. Na wat discussie is “when” toegevoegd. De toegevoegde “when” is dat bij wijgizingen de validatie moet plaatsvinden. Dus in plaats van continue de condities te checken, en daarmee de uitvoering te vertragen, wordt nu alleen bij wijzigingen gechecked. De ICT oplossing is eenvoudiger te realiseren, het is nog steeds veilig en de productie output is hoger! Kortom, “when” helpt je!!
De wet van Moore ten einde, wat nu?
In de jaren 60 heeft Gordon Moore, de oprichter van Intel, een voorspelling gedaan. Computerchips verdubbelen iedere twee jaar qua aantal transistoren. Deze voorspelling heeft dus 50 jaar stand gehouden. Nu gaat het niet meer op. De lijntjes op de chips zijn nu slechts enkele nanometers breed, kleiner kan niet. Bij enkele nanometers breedte liggen er nog maar 5 a 10 atomen naast elkaar. Nog smallere lijntjes en allerlei “kwantummechanische” effecten worden manifest.
Dus computerchips worden niet sneller/ kleiner/ goedkoper. Wat moeten we dan doen om onze honger naar steeds meer betaalbare technologie te stillen? We moeten slimmer worden! Moet mijn CV ketel inderdaad 7*24 uur met het internet verbonden zijn om misschien een keer of 10 per dag te schakelen? Moeten alle APP’s op mijn telefoon inderdaad precies bepalen waar ik ben, wat mijn hartslag is etc? Waarschijnlijk niet. Maar of het nodig hebben we ons bij het ontwerpen nooit afgevraagd. Er was toch wel voldoende rekenkracht.
Dus wat gaan we nu doen? Voortaan nadenken onder welke condities we iets nodig hebben. In requirements management is hier al rekening mee gehouden. In de opbouw van een user story staat het woordje “when”. Vandaag de dag kom je nog veel user stories tegen zonder “when”. Vanaf nu dat “when” dus maar gebruiken, zodat onze computers in de toekomst niet gaan vastlopen…